Prachtige ogen kijken mij aan als ik de deur open doe. Prachtige ogen die mij volledig uitgeblust aan kijken. “Hallo, welkom. Kom binnen”. Langzaam loopt ze naar binnen. Alles in haar houding straalt uit dat ze moe is, hondsmoe. Als ze eenmaal zit, vraag ik haar: “wat kan ik voor je doen?” “Ik ben gewoon zo ontzettend moe en ik weet niet meer wat ik moet doen om er vanaf te komen. Alles kost zoveel moeite dat ik steeds minder dingen doe.” Ze valt even stil en zegt dan: “Maar ik merk ook dat ik mij steeds verdrietiger begin te voelen.” Als ik haar aankijk zie ik de tranen in haar ogen. “Kun jij mij misschien helpen?”
Ons eerste gesprek en vooral deze eerste zinnen kan ik mij nog zo ontzettend goed herinneren. Deze jonge vrouw die in de bloei hoort te zijn, zit als een dood vogeltje voor mij. Het is haar kwetsbaarheid maar ook de herkenning van haar situatie die mij raakt. Die vermoeidheid, het hoort niet. Het is niet wie je bent, ook al beheerst het je leven nu zo volledig. Als geen ander weet ik dat het op te lossen is, maar het gaat wel iets van je vragen. Dat zeg ik ook tegen haar. “Het maakt mij allemaal niets uit. Als ik er maar vanaf kom!” zegt ze. Voor een fractie van een seconde zie ik het vuur weer in haar ogen.
Samen aan de slag, dat is wat we gingen doen. Wat ik toen nog niet wist, was dat dit de start zou zijn van een machtig mooi traject. Ze gaf zich voor alles wat ze in zich had. Alles wat ik haar vertelde, meegaf en wat we samen deden nam ze op als een spons. De enorme wil om haar leven weer op de rit te krijgen, was zo ontzettend groot. Man, wat was ik van deze wil en van haar onder de indruk.
Waar een wil is, is een weg. Dit blijkt iedere keer maar weer, ook voor mijn cliënt. En dit betekent niet dat die weg een mooi geasfalteerde snelweg is. Hij heeft eerder iets weg van een met gaten gevuld en hobbelig bospad, maar het ís een weg naar haar doel. Als je haar nu ziet, lijkt het misschien alsof het haar geen moeite heeft gekost. Een vrolijke energieke vrouw is ze weer geworden, van wie je zou denken dat ze zo’n traject bij mij ‘eventjes’ aanpakt. Maar voor haar ging deze verandering gepaard met vallen en opstaan. Haar stok achter de deur om door te gaan? Ze begon zich steeds fitter en energieker te voelen. Ze kreeg haar leven weer terug! Met elke stap die ze in het traject zette kwam het vuur in haar prachtige ogen weer terug.
Nooit meer gedacht maar toch gekregen. Mijn cliënt heeft iets teruggekregen waarvan ze dacht dat ze dit definitief kwijt was, namelijk haar leven en haar levenslust! Zij straalt weer als vanouds. Dit kan ook voor jou gelden, want ook al ben je hondsmoe en denk jij nu: dit gaat mij nooit lukken….Laat mijn cliënt dan een voorbeeld voor je zijn. Dus ben jij die moeheid ook zo zat, neem dan contact met mij op via 06-28 32 00 68. Ik maak een half uur voor je vrij en we kijken dan samen hoe we jouw ogen ook weer kunnen laten sprankelen.
Liefs Marina