“Iedereen heeft iemand nodig om de volgende stap te zetten.” Ik kijk om mij heen en zie een zaal met bijna 500 vrouwen en een paar mannen muisstil naar haar luisteren. Iedereen hangt aan haar lippen. En zij kijkt met een zelfverzekerde blik de zaal in want ze weet als geen ander waar ze het over heeft.
Zij is Veronique Prins: een ontzettend succesvolle business coach met een vlijmscherpe tong en een hart van goud. Ook tijdens haar Event afgelopen zomer, waar ik één van die ruim vijfhonderd deelnemers was, maakt zij dit alles weer waar. Die ene zin van haar: “Iedereen heeft iemand nodig om de volgende stap te zetten” staat sindsdien in mijn geheugen gegrift.
Zo het namelijk voor mij ook want als het om ondernemen gaat, bleek ik geen natuurtalent. Na 2,5 jaar aanmodderen, worstelen, prutsen was ik klaar met mijn bedrijf en ondernemen. Ik was écht geen meter opgeschoten: nog steeds geen cliënten, geen inkomen maar natuurlijk wel flinke kosten. Eén ding wist ik dondersgoed: dit gaat hem zo niet worden. Dus ik heb mijzelf toen voor een keuze gesteld: stoppen of doorgaan? En als ik doorga, hoe dan? Want ik ding wist ik zeker: als ik zo verder moet, dan stop ik ermee. Dan trek ik de stekker uit mijn bedrijf. Op dat moment wandelde Veronique mijn leven in. Zij hielp mij om stap voor stap mijn droombedrijf neer te zetten.
En misschien denk jij nu: Marina, wat heeft jouw ondernemersavontuur in hemelsnaam met mij te maken? Blijf dan nog doorlezen want voor jou geldt precies hetzelfde. Want al maanden loop jij maar wat aan te modderen, zoek jij je suf op het internet en heb jij het gevoel dat je met beide benen in beton staat. Je komt geen stap verder met het verwerken van het verlies van je kindje. En terwijl iedereen maar tegen je zegt: Joh, dit kan gebeuren, laat het los en ga verder met je leven, is het enige wat jij denkt: Hoe dan? En ook al voelt de vergelijking misschien vreemd: jij staat nu precies op hetzelfde punt als waar ik 2,5 jaar geleden met mijn bedrijf stond.
Je staat op dat spreekwoordelijke kruispunt. Je kunt nu twee dingen doen. Of je blijft maar wat aanmodderen en dan weet ik één ding zeker: dan ga je er niet uitkomen, loop jij je alleen nog maar vaster en zal je droom van dat mooie gezin uiteindelijk heel langzaam maar zeker door je vingers glippen. Of je vraagt hulp. Aan iemand die weet waar ze het over heeft, waar je in alle eerlijkheid kunt vertellen wat het verlies van je kindje met je gedaan heeft en die jou echt verder kan helpen. De keuze is nu aan jou. Dus welke gaat het worden?
Ga je toch nog even door met aanmodderen? Of laat je mij jou helpen met het zetten van jouw volgende stap? Kies je voor het laatste, stuur mij dan een DM dan plannen we direct een afspraak in.
Lieve groet, Marina