In één klap doven alle lichtjes van je kerstboom. In de donkere woonkamer kijk je met een zwaar gevoel naar de boom voor je. Voorzichtig pak je de eerste kerstbal uit de takken en bergt hem met veel liefde op in de doos. Eén voor één verdwijnen ze. Maar met iedere kerstbal die je in je handen houdt, voel je dat het zware gevoel van de afgelopen maand blijft hangen. Het verlies van je miskraam volgt je als een schaduw, en je gepieker neemt langzaam weer toe.

Normaal gesproken is december jouw maand. Je houdt van de gezelligheid, de tradities en de warmte die deze tijd met zich meebrengt. Eerst Sinterklaas, met grappige surprises en scherpe gedichtjes waarmee je elkaar even een hak zet. Daarna Kerstmis: altijd met een kerstboom die weer groter is dan je eigenlijk van plan was. Samen met je man stoeien om de lichtjes uit de knoop te halen, slingers ophangen en een hele lading kerstballen erin – het liefst zo bont mogelijk.

Maar dit jaar was anders. Al bij het begin van december dacht je maar één ding: Kan ik deze maand niet gewoon overslaan? Was het maar januari! Je had je december zo anders voorgesteld. Je had gehoopt op een bolle buik of een kleintje in je armen. Maar nu stond je daar, met lege handen en een lege buik. Terwijl iedereen om je heen straalde van gezelligheid, worstelde jij je door de maand heen. De kerstborrel op je werk voelde als een toneelstuk, en bij het familie-gourmetten zat je met een glimlach die meer pijn dan plezier deed. Soms vluchtte je naar de wc omdat de tranen te hoog zaten. Je hebt je erdoorheen geslagen, maar het kostte je alles.

En nu, terwijl je de laatste kerstballen opbergt, dwalen je gedachten af. Hoe zal het volgend jaar zijn? Zou het weer zo voelen – zo leeg en donker? Of is er dan misschien tóch een baby’tje in je armen? Bij die gedachte slaat je hart een slag over. Je wilt niets liever dan weer zwanger zijn, maar de angst houdt je tegen. Want je miskraam heeft je zoveel verdriet gebracht. Je wilt niet opnieuw door die pijn heen. Maar wat kun je doen? Hoe krijg je weer vertrouwen in jezelf, in je lijf? Hoe kun je ooit weer hopen op een lichte toekomst? Zoveel vragen…

En ik begrijp je zó goed. Na mijn eigen miskraam voelde december voor mij precies hetzelfde. Die leegte, dat verdriet – het overviel me bij elke kerstbal en elk kerstliedje. Ik vroeg me af of december ooit nog hetzelfde zou voelen. Of ik ooit weer écht kon genieten van deze maand.

Maar ik wil je laten weten: het kan echt anders. Inmiddels is december voor mij weer een feestje. De lichtjes geven me warmte, en van de kerstboom word ik weer een ontzettend blij ei. Dat vertrouwen in mezelf en mijn lijf heb ik stukje bij beetje teruggevonden. En dat kun jij ook, lieve vrouw.

Laat mij je helpen om jouw donkere gevoel om te buigen naar een stralend licht. Als je verlangt naar vertrouwen in je lichaam en een gezonde start voor een nieuwe zwangerschap, plan dan een gratis call met mij. Samen zetten we de eerste stap op weg naar vertrouwen, hoop en een nieuwe toekomst.

Lieve groet, Marina