Schat, gaat het?”, vraagt mijn man. Ik kijk hem aan en schud mijn hoofd. Langzaam beginnen de tranen over mijn wangen te stromen. Ik laat mijn hoofd zakken. “Nee, het gaat even niet.”
Het had een gezellig avondje uit moeten worden, inmiddels een jaar of tien geleden. Gewoon, gezellig met zijn drietjes een hapje eten. In een fractie van een seconde is dit veranderd. Een paar tafels verderop is een jong gezin met drie kindjes komen zitten. Het is een gezellige drukte. Zij zijn zich totaal niet bewust van wat hun komst bij mij teweeg heeft gebracht.
Na mijn miskraam zag ik ze overal. Allemaal vrolijke, blije gezinnen. Gezinnen waarbij de ouders hun handen vol hadden aan hun kroost. Hoe anders was het bij ons. Bij ons en vooral bij mij drukte het verdriet van het verlies van mijn baby zwaar op mij. Voor mij voelde zo’n tafel gevuld met kinderen als een vervlogen droom. Het zien van dat gezin maakte mijn eigen pijn zo voelbaar, zo rauw.
Ik moest iets met mijn verdriet want ik wilde mijn droom van mijn eigen grote gezin niet loslaten. Ik heb letterlijk en figuurlijk het verhaal van mijn miskraam afgeschreven. Het op papier zetten was niet makkelijk. De eerste keren ben ik halverwege de trap naar mijn werkkamer omgedraaid. Ik kon het niet, het verdriet was te groot en de pijn te diep.
Na meerdere keren de trap op en af lopen, is het mij gelukt om mijn verhaal op te schrijven en af te schrijven.Zo kreeg mijn miskraam de plek in mijn leven die het verdient. Ik kon weer verder met mijn leven en ons gezin.
Dus als ik nu een jong gezin met kleine kinderen in ons favoriete restaurant zie binnen komen en ik zie de lichte vertwijfelde blikken van de ouders, de plakkerige gezichtjes van de kinderen en de puinhoop op tafel als ze weer weg zijn dan kan ik daar met een glimlach op mijn gezicht naar kijken.
Wil je ook weer in jouw favoriete restaurant zitten zonder die brok in je keel? Stuur mij dan een dm dan krijg je van mij de link naar een gratis sessie waarin ik je vertel op welke manieren jij je verdriet een plek kunt geven.
Lieve groet, Marina