Je haalt diep adem en opent de deur naar je kantoor. “Goedemorgen allemaal” zeg je vrolijk tegen je collega’s. “Hé goedemorgen” krijg je enthousiast terug. Je collega komt lachend op je af en vraagt: “Koffie?” “Oh ja, lekker!” “Wacht, ik loop even met je mee naar het koffiezetapparaat”. Terwijl de koffie rustig doorloopt, zegt ze uit het niets: “Weet je wat ik zo knap van je vindt: dat jij jezelf weer zo snel op de rit hebt na je miskraam. Echt knap hoor!” Mij zou je nog maanden daarna bij elkaar kunnen vegen. Maar jij bent alweer helemaal de oude!”

𝐋𝐚𝐧𝐠𝐳𝐚𝐚𝐦 𝐳𝐚𝐤 𝐣𝐞 𝐰𝐞𝐠 𝐢𝐧 𝐣𝐞 𝐯𝐞𝐫𝐝𝐫𝐢𝐞𝐭

Haar opmerking voelt als een klap in je gezicht. Is dit echt wat iedereen ziet? Iemand die haar leven weer op de rit heeft? Waarschijnlijk wel. Maar voor jou voelt dit helemaal niet zo. Je voelt je heel alleen en ontzettend verdrietig. Deze gevoelens gaan maar niet weg. Sterker nog: ze lijken alleen maar erger te worden. Het voelt alsof je langzaam steeds verder in je verdriet wegzakt.

𝐍𝐢𝐞𝐦𝐚𝐧𝐝 𝐳𝐢𝐭 𝐦𝐞𝐞𝐫 𝐨𝐩 𝐣𝐨𝐮𝐰 𝐯𝐞𝐫𝐡𝐚𝐚𝐥 𝐭𝐞 𝐰𝐚𝐜𝐡𝐭𝐞𝐧

Daarom heb je een masker opgezet want dit helpt je om de dagen door te komen. Ik weet dit omdat ik dit ook zo heb gedaan. Het heeft mij toen, net zoals het jou nu helpt, geholpen om de dagen door te komen. Ook omdat je het gevoel hebt dat niemand meer op je verhaal zit te wachten. Het overkwam je vorige week nog: je wilde er met één van je vriendinnen over praten maar je kreeg doodleuk van haar te horen: “joh, ben je daar nu nog mee bezig. Je blijft er wel in hangen hoor!” Je moet het wel echt een plek gaan geven.” Je bent van ellende in elkaar gekropen want dat is wat iedereen tegen je zegt. Die zin “je moet het wel een plek gaan geven” kun jij ondertussen niet meer horen: hij hangt je de keel uit.

𝐉𝐢𝐣 𝐡𝐞𝐛𝐭 𝐛𝐞𝐡𝐨𝐞𝐟𝐭𝐞 𝐚𝐚𝐧 𝐢𝐞𝐦𝐚𝐧𝐝 𝐝𝐢𝐞 𝐣𝐨𝐮 𝐰𝐞𝐞𝐫 𝐨𝐩 𝐝𝐞 𝐫𝐢𝐭 𝐤𝐫𝐢𝐣𝐠𝐭

Een plek geven: dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Je zou het wel willen maar je weet domweg niet hoe. Daarom heb jij na die bewuste opmerking van je vriendin een masker op gezet. Het masker van je oude blije zelf: die leuke vlotte dame van vóór de miskraam. Maar het voelt allemaal zo verkeerd. Dit is niet wat je nodig hebt. Het doet ook geen recht aan wat je hebt verloren. Jij hebt behoefte aan iemand die naar jou luistert, die jou helpt om het verlies te verwerken en je ook helpt om je lijf weer op de rit te krijgen. Die iemand waar jij op zoek naar bent, vind je in mij.

Durf jij bij mij je masker af te zetten zodat ik jou kan helpen om te herstellen van je miskraam? Stuur mij dan een DM om een afspraak voor een gratis consult te maken.

Lieve groet, Marina